30 maja br. w Saloniku Literackim odbyło się kolejne spotkanie klubowiczek DKK. Rozmawiałyśmy o książce Keitha Stuarta pt. Chłopiec z klocków. Jest to powieść z wątkami autobiograficznymi. Stuart jest bowiem ojcem chłopca z autyzmem. W powieści poznajemy rodzinę: Alexa, jego żonę Jody i 8-letniego syna Sama chorego na autyzm. Alex nie potrafi zaakceptować swojego synka, coraz później wraca do domu, oddala się tym samym od żony. Małżonkowie postanawiają czasowo się rozstać. Podczas rozłąki Alex próbuje uporządkować swoją przeszłość. Stara się też nawiązać relację z Samem. Pomaga im w tym gra Minecraft, która ułatwia im rozmowy i zbliża ojca do syna i do… żony. Powieść jest poruszającą historią odkrywania siebie, swojego miejsca w świecie, w rodzinie, a także zabliźniania ran z przeszłości.

Podczas spotkania opowiadałyśmy o naszych doświadczeniach związanych z relacjami z osobami chorymi na autyzm i chorobami neurologicznymi. Jednej z nas przypadł do gustu cytat: „Nigdy wcześniej nie przyszło mi do głowy, że autyzm to rodzaj intensywnej, skondensowanej wersji tego, co przeżywamy wszyscy, obaw towarzyszących każdemu z nas. Różnica polega na tym, że większość ludzi to wypiera albo ukrywa ze względu na reakcje otoczenia”.